اگر دست‌ها مدت زمان زیادی بخصوص در فصول سرد سال در معرض هوای آزاد بماند، زود آسیب می‌بیند. برای رفع این مشکل، کرم‌های ترمیم‌کننده‌ای وجود دارد که مقادیر مناسبی مواد فعال ضروری برای حفاظت از پوست دارند.
دست‌ها به‌طور مرتب با آب و شوینده‌ها شسته می‌شود و در معرض سرما، باد و برخورد با محیط قرار می‌گیرند.
دکتر پاسکال نولا، متخصص پوست می‌گوید: «بهتر است تا حد ممکن بین دفعات شست‌وشوی دست‌ها فاصله باشد. دست‌ها را با آب ولرم و شوینده‌های ملایم بشویید. سپس آنها را به دقت خشک کنید.
علاوه بر این، استفاده از مرطوب‌کننده‌ها حداقل دو بار در طول روز خصوصا برای مادران جوان و برخی افرادی که به خاطر موقعیت شغلی به طور مدام باید دست‌هایشان را بشویند، ضروری است. کرم به اندازه یک نخود برای آغشته کردن مچ‌ها تا ناخن کفایت می‌کند.»
خشکی هوا و کاهش دمای هوا در فصل سرما، با شکنندگی اپی درم پوست همراه است که موجب بروز چین و چروک های پوستی و حتی تحریک پذیری پوست می گردد.
اگر خشکی به هر علتی درمان نشود، در کوتاه مدت می تواند موجب بروز زخم های پوستی، اگزما و التهاب های موضعی گردد.
توصیه می شود در فصل زمستان به وسیله کرم های مرطوب کننده از پوست خود مراقبت نمایید.
کرم مرطوب کننده با از بین بردن این خشکی از پوست افراد در برابر سرما محافظت می کند و از بروز پیری زودرس پوست نیز پیشگیری می نماید.
مواد تشکیل‌دهنده کرم مناسب
مواد چرب: مواد چرب، تاثیر حفاظتی چربی‌های ضروری برای مرطوب‌کردن پوست را دارند. چربی (مانند عصاره گیاهان یا ترکیبات گوناگون، گلیسیرین، سرامید و...) مانند بتون باعث تقویت انسجام اپیدرم (سطحی‌ترین لایه پوست) می‌شود. این مواد، لایه‌ای محافظتی نیز روی پوست بر جا می‌گذارد.
مواد مرطوب‌کننده: مواد مرطوب‌کننده‌ای مانند اوره، اسید لاکتیک، اسیدهای آمینه، املاح معدنی و قندها (گلوکز) باعث می‌شود آب موجود در پوست تنظیم شود. علاوه بر این مانع تبخیر آب می‌شوند و میزان رطوبت را در حد مطلوب حفظ می‌کنند.
مواد تسکین‌دهنده: مواد تسکین‌دهنده برای آرام‌کردن التهاب‌هایی که به دنبال خشک‌شدن پوست به وجود می آیند، ضروری‌اند و به سرعت احساس آزردگی و کشش را تسکین می‌دهند. این همان نقشی است که توسط بیسابولول و ویتامین E ایفا می‌شود.
عوامل ترمیم‌کننده: سوکرالفیت و پانتنولB5 ، موادی است که به منظور سرعت بخشیدن به ترمیم زخم‌های قدیمی به کرم‌ها اضافه می‌شود؛ در واقع این عوامل باعث رشد پوست می‌شود.
همچنین ضدآفتاب‌ها که منشایی شیمیایی یا معدنی (تیتانیوم، روی، سنگ میکا) دارند، باعث حفاظت از دست‌ها می‌شوند.
دست‌ها بیشتر از سایر اعضای بدن در معرض تابش نور آفتاب و پرتوهای فرابنفش قرار دارند، در نتیجه بیشتر از سایر نواحی بدن مستعد بروز لک‌های متأثر از تابش آفتاب هستند.
موادی مانند «10+Q»، اسیدهای هیالورونیک، عصاره سویا و ویتامین C در گروه عوامل ضدپیری قرار دارند. بی‌شک دست‌ها بیشتر از سایر اعضا در اثر افزایش سن آسیب می‌بینند. از چهل سالگی به بعد می‌توان از کرم‌هایی برای مبارزه با پیری پوست دست و لکه‌های قهوه‌ای استفاده کرد.
