شامپو از یک کلمه هندی به نام چامپانا گرفته شده است و به معنی ماساژ دادن می باشد. در گذشته مردن از گایهانی مانند سدر، چوبک و کتیرا برای شستن موهای خود استفاده میکردند. بعد از آن صابون وارد بازار شد و کم کم مایع لطیف تری مانند شامپو آمد.
یکی از مشکلات صابون حالت قلیای بودن آن بود و اینکه حالت سختی به آب میداد. پس از آن براساس جنس مو، شامپو متناسب آن هم اختراع گردید.
سایت آرایگری براساس نوع مو شما، شامپوی متناسب را جهت ریزش و خوش حالتی مو به شما معرفی میکند.
موهای چرب : برای این نوع مو، شامپویی باید انتخاب شود که ترشح چربی روی کف سر را کنترل نماید. در این شامپو ها از گیاهانی همچون گزنه، روغن درخت چای، نعنا فلفلی و ترکیبات منتول دار استفاده می شود.
یادتان باشد از شامپوهایی که حاوی نرم کننده میباشد استفاده نکنید.
موهای خشک : در شامپوهای مختص این نوع مو از مرطوب کننده و اسیدهای چرب بیشتری استفاده شده است یعنی حاوی روغن زیتون، روغن بادام، عسل و روغن گیاهانی باشد که رطوبت مو را افزایش دهد.
موهای فر و مجعد : این نوع موها به شامپوهای قوی نیاز دارد. شما به شامپوهایی با ph 4 تا 5 نیاز دارید. البته به این نکته توجه داشته باشید موهای فر را نباید زیاد شست چرا که باعث باز شدن کوتیکول ها و خشک شدن بیش از حد مو می شود.
موهای معمولی : در این موها از شامپو های اسیدی ضعیف استفاده می شود و حاوی فیلترهای uv میباشد. این نوع شامپوها، هنگام خیس‌بودن كمتر باعث بادكردن موها و جدایی سلول‌های لایه خارجی آن می‌شوند. بعد از شامپوكردن موها حتما باید از نرم‌كننده استفاده كرد تا سطح آسیب‌دیده را به‌طور موقت ترمیم كند و درخشندگی را به مو برگرداند. در ضمن نیاز به شستن این نوع موها هروز نمی باشد و بهتر است یک روز در میان این کار را انجام دهید.
موهای رنگ شده : شامپو های مخصوص این نوع مو حاوی موادی جهت حفظ مو در برابر اشعه uv میباشد و برای طولانی مدت اثر درمانی نداشته و فقط در ظاهر مو تاثیر دارد. این شامپوها حاوی اسیدیته سبک با PH 6 تا 7 می باشد که تورم مو را کمتر کرده و لایه خارجی کوتیکولی مورا کمتر بهم میریزد.
